สัปดาห์ที่แล้วฉันโพสต์บางอย่างเกี่ยวกับความเชื่อมโยงระหว่างการเหยียดเชื้อชาติสล็อตแตกง่าย ลัทธิล่าอาณานิคม และการเป็นทาส และมีเพียงไม่กี่คนที่ขอให้ฉันอธิบายอย่างละเอียด โพสต์ของฉันเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมจอร์จ ฟลอยด์ การประท้วง และการอภิปรายเรื่องการเลิกจ้างตำรวจ ความทารุณของตำรวจเป็นเครื่องมือของนโยบายแบ่งแยกเชื้อชาติ ก่อตั้งขึ้นเพื่อปกป้องสภาพที่เป็นอยู่ ระเบียบโลกที่หาเหตุผลเข้าข้างตนเองการครอบงำและการแสวงประโยชน์จากคนกลุ่มหนึ่งโดยกลุ่มคนอีกกลุ่มหนึ่ง
การเหยียดเชื้อชาติไม่ได้มี
อยู่ในโครงสร้างทางสังคมและการกระทำก่อนการเป็นทาสและการล่าอาณานิคม ความแตกต่างทางเชื้อชาติไม่ได้กลายเป็นปัญหาจนกว่าผู้ตั้งรกรากจะหาข้ออ้างในการอยู่ใต้อำนาจของแอฟริกา เริ่มด้วยการค้าทาสข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก เจ้าของทาสทำได้เพียงอธิบาย (กับตัวเองและโน้มน้าวทาส) การปฏิบัติต่อมนุษย์คนอื่นโดยการสร้างและเผยแพร่แนวคิดที่ทำให้ทาสลดคุณค่าความเป็นมนุษย์ ความผิดของการเป็นทาสสามารถถูกล้างออกไปได้ด้วยความคิดที่ว่าทาสเป็นมนุษย์ที่น้อยกว่า เรื่องนี้เกิดขึ้นในยุโรปและอเมริกาในศตวรรษที่ 18 เมื่อหนังสือบางเล่มผสมกับข้ออ้างอิงทางศาสนาก่อตัวเป็น “คนป่า” การเหยียดเชื้อชาติไม่ได้สร้างความเป็นทาส แต่ตรงกันข้าม แลก “วิญญาณที่หลงทาง” และปลูกฝังอารยธรรมใน “ป่าเถื่อน” อันเป็นเหตุให้เกิดความสุดโต่ง
หลังจากการค้าทาสนำเยาวชนของแอฟริกาหลายล้านคนไปอเมริกา ยุโรปสามารถพิชิตทวีปได้อย่างง่ายดายและเข้ายึดครองทั้งหมด การบังคับใช้แรงงาน การยึดครองที่ดิน การเกณฑ์ทหาร และการปฏิบัติต่อทาส ได้รับการพิสูจน์โดยแนวคิดเกี่ยวกับอาณานิคมที่ชาวแอฟริกันเป็นมนุษย์ที่ด้อยกว่า ซึ่งจำเป็นต้อง “มีอารยะธรรม” การตั้งอาณานิคมถูกนำเสนอเป็นภารกิจด้านมนุษยธรรมเพื่อ “ไถ่ถอน” ชาวแอฟริกัน ชาวยุโรปมีอำนาจและความรู้และแอฟริกาจัดหาแรงงานราคาถูกและทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งนี้สามารถพิสูจน์ได้โดยใช้เชื้อชาติเป็นตัวสร้างความแตกต่าง ไม่ว่าจะถูกล้างสมองโดยศาสนาหรืออยู่ภายใต้บังคับของปืน ชาวแอฟริกันก็กลายเป็น “ทรัพย์สิน” ของยุโรป เช่นเดียวกับชาวอเมริกันผิวดำ ชาวแอฟริกันหลายแสนคนเสียชีวิตในสงครามยุโรป ปกป้องเสรีภาพของชาวยุโรปแต่กลับปฏิเสธเสรีภาพแบบเดียวกันในประเทศของตน
การเหยียดเชื้อชาติอาจเริ่มต้นขึ้นในอเมริกา แต่มาเพื่อกำหนดความสัมพันธ์ระดับโลก สีผิวของบุคคลในปี 2020 ยิ่งเข้มขึ้นเท่าใด โอกาสที่เขาจะมาจากประเทศหรือพื้นที่ที่ยากจน บริหารจัดการไม่ดี และเอารัดเอา
เปรียบก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
และในทางกลับกัน แอฟริกากลายเป็นเอกราช แต่ยังคงกระจุกตัวอยู่ในเรื่องเล่าเกี่ยวกับอาณานิคม ประเทศอิสระพยายามที่จะแปลงร่างเป็นพวกลอกเลียนแบบของอาณานิคมและลงมือค้นหา “การพัฒนา” ด้วยตนเอง ความเป็นอิสระได้ปลดปล่อยผู้ตั้งรกรากจากภาระค่าใช้จ่ายในการบริหารอาณานิคม แต่ก็ไม่ได้ยุติการแสวงประโยชน์ เช่นเดียวกับสิทธิพลเมืองในสหรัฐอเมริกา ความเป็นอิสระในทวีปนี้ไม่ได้นำไปสู่อิสรภาพจากความยากจน การเอารัดเอาเปรียบ และการพึ่งพาอาศัยกัน
การเหยียดเชื้อชาติไม่ใช่ลักษณะทางพันธุกรรมของมนุษย์ มีการปลูกฝังและบำรุงรักษาเพื่อให้แน่ใจว่าการอยู่รอดของระเบียบทางเศรษฐกิจและสังคม มันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อเหยื่อกลายเป็นผู้มีส่วนร่วมในการปราบปรามตนเอง แอฟริกากลายเป็นอิสระแต่ไม่เคยถูกควบคุมเศรษฐกิจ คนผิวดำในอเมริกาก็เหมือนกับชาวแอฟริกันที่ได้รับสิทธิพลเมืองทั้งหมด แต่เมื่อเป็นเรื่องของความมั่งคั่ง ความเป็นจริงก็ต่างออกไป แอฟริกาสร้างระบบราชการทางการเมืองซึ่งได้รับคำแนะนำจากอดีตนายอาณานิคมในขณะที่ในอเมริกา ขบวนการสิทธิพลเมืองเข้าร่วมการเมืองกระแสหลัก ในทั้งสองกรณี ผู้นำจับตาดูลูกบอล ในช่วง 500 ปีที่ผ่านมา ยุโรปและแอฟริกาติดต่อกันมาโดยตลอด ขณะที่ยุโรปสร้างความมั่งคั่ง แอฟริกาจมดิ่งสู่ความยากจน ในขณะที่ประชาธิปไตยกำลังยึดครองทวีป ผู้นำพบว่าตัวเองเป็นประมุขของรัฐล้มละลาย ซึ่งได้รับการจัดการที่ผิดพลาดและถูกเอารัดเอาเปรียบมานานหลายทศวรรษ แนวความคิดของ “การพัฒนา” จุดสุดยอดของการหลอกลวงทางอุดมการณ์ โดยการยอมรับให้นิยามว่าเป็นชาวแอฟริกันที่ “ด้อยพัฒนา” ได้รวมเอาตัวเองเป็นหมวดหมู่ย่อยของมนุษย์
ไม่มีการอ้างอิงถึงความแตกต่างทางเชื้อชาติในวรรณคดี ศาสนา หรือฆราวาสในยุโรปก่อนการค้าทาสและลัทธิล่าอาณานิคม ด้วยพระคัมภีร์และทฤษฎีวิวัฒนาการ [ชาร์ลส์ ดาร์วิน ฯลฯ ] ที่รุ่งเรืองในช่วงหลายศตวรรษของการล่าอาณานิคม เป็นเรื่องง่ายในการลดขนาดชาวแอฟริกันให้เหลือระดับต่ำสุดของมนุษยสล็อตแตกง่าย
